Is Antwerpen een stedenbouwkundig laboratorium?

“Samen met het bedrijfsleven van Antwerpen een ‘IT-vrijhandelszone’ maken?”

Zuiderse poëzie

Met zuiderse poëzie hebben zij de ziel van de stad kunnen vatten door veel te wandelen door alle wijken, waarbij het feit dat zij het Nederlands niet machtig zijn, hun andere zintuigen blijkbaar extra gestimuleerd heeft. Zij volgden de spanning in de stad zonder politieke programma’s voor de stad te lezen, maar waren overweldigd door het historisch patrimonium en het kosmopolitisch karakter van een havenstad.

Zij zien Antwerpen als een laboratorium met veel aandacht voor publieke plaatsen en een eigen type van bebouwing met hoge densiteit maar beperkt in hoogte. Zij roepen alle Antwerpenaren op, niet alleen de overheid maar ook de aannemers en woningeigenaars, om hun bijdrage te leveren tot de realisatie van het Ruimtelijk Structuurplan voor Antwerpen. De visie op stadsontwikkeling moet gedragen worden door iedereen.

Zij pleiten voor een actieve (fiscale) ondersteuning voor de terugkeer naar de stad. Mensen willen kwaliteit en het stadsbestuur moet ervoor zorgen dat deze geboden wordt.

Indisch meisje

Tijdens een ontmoeting met de leerlingen van de Zomerschool vertelde een Indisch meisje aan de burgemeester : “Deze stad is mooi, maar bijzonder vuil.”. De burgemeester was geschokt. “Moet ik mij door een Indisch meisje de les laten spellen?”, was zijn reactie nadien. Het toont dat de kwaliteitsgedachte integraal uitgevoerd moet worden naar alle takken van de overheid. Zo niet ondergraaft men snel de boodschap.

Waarom geen gratis breedband IT-connectie voor alles burgers én bedrijven ? Het stadsbestuur was destijds voorloper om een (snelle) breedbandconnectie voor overheid en ziekenhuizen operationeel te maken. Waarom niet samen met het bedrijfsleven van Antwerpen een “IT-vrijhandelszone” maken waar de investering wordt terugbetaald door het aantrekken van ondernemingen en ondernemers ?

Philippe Janssens : het politieke aandeel van de jaren 50 en 60 was de vrije hand voor de CVP om in de randgemeenten o.m. via subsidiëring van eigendomsverwerving via de wet De Taye de hogere inkomens aan te trekken, terwijl de SP haar eigen kiesvolk trachtte de betonneren door massaal in sociale huisvesting te investeren. Een dubbele beweging die de leegloop van de steden voedde.

Grootsteden hadden vroeger inwoners met een gemiddeld inkomen dat hoger is dan de rand. Door de stadsvlucht is dit de voorbije decennia omgekeerd. Zo was het gemiddelde inkomen in de hoofdstad Brussel in de jaren 60 27% hoger dan het nationaal gemiddelde, vandaag is het zelfs 5% lager dan het nationaal gemiddelde. (Het gemiddelde inkomen van de Antwerpse en de Brusselse rand is 20 à 30% hoger dan in de stad zelf !).

Instroom van jonge ploeg beleidsmedewerkers omtrent ruimtelijke ordening

Een voorbeeld van clustervorming, het creëren van een netwerk tussen bedrijven, is ADM. Opgericht in 1998 onder de naam Antwerp Digital Mainport, brengt het een zestigtal bedrijven samen die actief met informatie- en communicatietechnologie bezig zijn en hun ervaringen delen om samen sterker te staan. Het organiseert werkgroepen en infosessies, waarbij ook de brug naar de verschillende taken voor het onderwijs centraal staat.
Het produceert ook “blue papers” waarbij de confrontatie tussen theorie en realiteit wordt aangegaan.

Conclusie

Het Ruimtelijk Structuurplan moet liefst het akkoord krijgen van alle partijen in de gemeenteraad. Het moet een platform zijn dat de verkiezingscampagne van 2006 en de aansluitende coalitiebesprekingen overstijgt. De discussie mag wel gaan over het ritme en de beste methode om dit te bereiken, maar niet over de inhoud, want dat riskeert men.
Ofwel gaat men ervoor, ofwel gaat het project terug naar af en zal men ten gepaste tijde een nieuw proces moeten opstarten.